| Opis: |
Muzeum posiada w swoich zbiorach również ikony odlane w mosiądzu. Mają one zazwyczaj niewielkie wymiary i były szczególnie czczone przez staroobrzędowców. Jedną z nich jest Matka Boża Pasji (Rosja, koniec XVIII w.)
W języku rosyjskim ten typ ikonograficzny Matki Bożej z Dzieciątkiem zwany jest Strastnaja. Wizerunek czczony jest również w Kościele katolickim jako Matka Boża Nieustającej Pomocy. Spośród innych przedstawień Matki Bożej z Dzieciątkiem wyróżnia się dodaniem figur archaniołów Gabriela i Michała, ukazanych w górnych narożnikach, którzy trzymają w rękach narzędzia Męki Pańskiej: krzyż, gąbkę i kopię. Chrystus, który jest posadowiony na lewym przedramieniu Marii, odwraca głowę w stronę jednego archanioła, a rączkami nie błogosławi, tylko wkłada je w wyciągniętą dłoń Matki, trzymając kurczowo Jej kciuk, przerażony widokiem zapowiadającym Jego mękę. Matka Boża o pełnym miłości i zatroskania wyrazie twarzy lekko pochyla głowę w stronę Syna.
Na Zachodzie wizerunek rozpowszechnił się pod wpływem szkoły italo-kreteńskiej. Jedna z ikon namalowana w tej szkole trafiła w XV w. do Rzymu, do kościoła augustianów na Eskwilinie. Jej kult rozpowszechnił się w XIX w. W 1867 r. obraz został uroczyście ukoronowany przez papieża. Od tego czasu wierne kopie ikony, łącznie z zachowaniem oryginalnych wymiarów (52x41 cm) i techniki wykonania, umieszczano w większości katolickich kościołów. Wizerunek otoczony jest głębokim kultem również w Polsce. W 1991 r. papież Jan Paweł II dokonał powtórnej koronacji ikony we Włocławku. |
