| Opis: |
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy, jaki według ustawy mógł otrzymać oficer, podoficer lub szeregowy za czyn wybitnego męstwa, połączony z narażeniem życia. Oficerem, który został nim uhonorowany był poległy w 1939 roku w obronie Warszawy, major Alfred Aleksander Hintz (ur. 22 września 1887 r.) Nadanie odznaczenia nie jest jednak związane z kampanią wrześniową, odnosi się do wydarzenia z okresu wojny polsko-bolszewickiej prowadzonej w latach 1919-1921. Powyższe okoliczności zostały opisane we wniosku wystawionym w miejscu postoju 25 sierpnia 1920 r. przez Dowództwo I Dywizjonu COPSA. W odpisie wniosku czytamy: za to, że w bitwie pod Grabowem dn. 22 sierpnia 1920 r. pod ogniem karabinów i kulomiotów bezpośrednio kierując działami i obroną i utrzymując spokój i pełny porządek na baterji odbił kartaczami szarżę dwóch szwadronów kozaków na baterję ztyłu, czem była utrzymana baterja na stanowisku do nocy i odparte uderzenie nieprzyjaciela z tyłu na główną linję bojową piechoty i uratowanie piechoty od okrążenia.
Do orderu dołączona jest legitymacja nr 4355, w formie dyplomu z ozdobnym, okolicznościowym nadrukiem, w której Adjutantura Generalna Wodza Naczelnego zaświadcza, iż Kapitan Hintz Alfred uprawniony jest do noszenia odznaki Virtuti Militari Klasy V nadanego mu przez Wodza Naczelnego dekretem nr 11434/VM. z dnia 3. II. 1922 roku.
(mk) |
