| Opis: |
Pomysł wprowadzenia nowej formy korespondencji pocztowej pojawił się w 1865 r., a jego autorem był pruski poczmistrz, Heinrich von Stephan. Karty przyjęte zostały do oficjalnego obiegu przez władze pocztowe Austro-Węgier 1 października 1869 r. i tę datę uznaje się za narodziny pocztówki. Ostatecznie w 1875 r. wprowadziły je poczty wszystkich europejskich i większości pozaeuropejskich państw. Najstarsze karty pocztowe, które ukazały się na ziemiach polskich pochodzą odpowiednio: w zaborze pruskim z 1891 r., austriackim z 1894 r. i rosyjskim z 1893-1895 r.
Pierwsze pocztówki drukowano na elastycznych kartonikach papieru. Na stronie adresowej – rewersie – umieszczano godło państwowe, znak opłaty, nadruk z często wielojęzycznymi nazwami kartki oraz zwrot – „tylko na adres”. Awers przeznaczony był początkowo jedynie na korespondencję, ale bardzo wcześnie zaczęto tę stronę ozdabiać czarno-białymi lub barwnymi ilustracjami. Prezentowały one przeważnie większe miasta lub uczęszczane miejscowości wypoczynkowo-zdrojowe.
Na karcie wysłanej z Olsztyna prawdopodobnie w końcu XIX w. przez Emila Stömera, wydrukowano barwne litografie ukazujące atrakcyjne dla turystów miejsca naszego miasta. Przedstawiają one zamek widziany od strony zachodniej ze wzniesienia nad Łyną, widok z mostu Fahbrücke (obecnie most Smętka), a także okolice dzisiejszej ulicy Jana Kasprowicza z koszarami, restauracją Bellevue oraz browarem Waldschlosschen-Brauerei. Adresata korespondencji trudno ustalić, ale słabo czytelny odcisk pieczęci pocztowej wskazuje, że być może wysłano ją do Grudziądza.
Wydawcą pocztówki był V. Silberstein z Olsztyna, a druk zlecono pracowni artystycznej Rosenblatt we Frankfurcie nad Menem, która edycją kolorowych litografii zajmowała się od 1896 r. |
