| Opis: |
Formacje strzelców konnych w armii francuskiej wywodzą swój rodowód jeszcze z XVII wieku, kiedy to ciężka kawaleria miała kłopot z kruszeniem zwartych czworoboków wrogiej piechoty. Strzelcom konnym, uzbrojonym w broń palną, dosiadającym zwinnych, drobnych wierzchowców nakazywano ogniem muszkietów nadgryźć szeregi nieprzyjaciela, czynić luki, w które mogła wedrzeć się kawaleria.
W armii napoleońskiej strzelcy konni towarzyszyli huzarom, wykonywali zadania zwiadowcze, osłonowe, na polu bitwy występowali jako lekka kawaleria.
Strzelcy konni nosili ciemnozielone mundury, a ich krój i barwę ukochał sobie Napoleon, który bardzo często występował w polu właśnie w mundurze szaserów. 11. pułk strzelców konnych w trakcie bitwy lidzbarskiej był przydzielony do Dywizji Lekkiej Kawalerii dowodzonej przez ukochanego przez żołnierzy, legendarnego kawalerzystę, generała Antoine Lasalle.
|
