| Opis: |
Kozacy byli nieregularną jazdą, rekrutowaną przez Rosję na czas wojny. Kozacy tworzyli sotnie i pułki „ziemskie” – mężczyźni z jednej okolicy służyli w tym samym oddziale. Atakowali w szyku luźnym unikając walki ze zdyscyplinowanymi formacjami. Ich zadaniem było prowadzenie zwiadu, nękanie przeciwnika, stróżowanie na obrzeżach głównych wojsk. Kozacy szybko zyskali zła sławę wśród przeciwników. Z jednej strony doświadczeni kawalerzyści gardzili nimi, wiedząc, że Kozacy zawsze pierzchną przed dobrze zorganizowaną szarżą. Piechurzy nienawidzili długich pik kozackich, którymi mogli ranić i zabijać z długiego dystansu.
Kozacy nie mieli mundurów, a znani byli również z tego, że zajmowali się rabunkiem.
W kampanii 1807 roku w Prusach kozakami dowodził słynny wówczas ataman Matwiej Płatow. Z jego kozakami starli się polscy żołnierze generała Józefa Zajączka w lasach pomiędzy Jedwabnem a Wielbarkiem zimą i wiosną 1807 roku.
|
