| Opis: |
Krajobraz kulturowy Górnych Prus to przestrzeń, gdzie natura łączy się z historią, a archeolodzy znajdują liczne świadectwa z przeszłości. Przetrwały w nim np. setki kurhanów, czyli kopców wznoszonych z ziemi i kamieni nad grobami zmarłych. Pojedynczo lub w skupiskach, zarówno niewielkie, jak i liczące ponad 20 metrów średnicy, spotyka się je dziś przeważnie w lasach. Tam, gdzie przez wieki nie sięgały pługi rolników.
Uważane za „święte góry”, łączące ziemię z niebem i zaświatami, kurhany pełniły ważną rolę w wierzeniach i obrzędach dawnych ludów. Zwyczaj ich budowania dotarł na nasze ziemie blisko 5000 lat temu, z terenów nad Morzem Czarnym. Przez kolejne stulecia, wraz z ewolucją rytuałów pogrzebowych, kopce stawały się coraz bardziej zróżnicowane i liczne. Wyposażano je też w coraz bardziej wyszukane, nierzadko importowane z bardzo daleka, przedmioty. Choć w początkach naszej ery tradycja ich budowania zaczęła zanikać, nadal korzystano z istniejących cmentarzysk. Co ciekawe, miewało to miejsce również w czasach nowożytnych, a nawet w latach 30. XX w.
Kurhany Górnych Prus to nie tylko fascynujące zabytki archeologiczne. To także miejsca, które przez tysiące lat były związane z wierzeniami, rytuałami i obrzędami dawnych ludzi. Dzięki nim możemy lepiej zrozumieć ich życie i duchowość, a także wpływy jakie kształtowały ich kulturę i obyczaje. Możemy także obserwować, jak przez wieki trwały dawne tradycje, zarówno w formie materialnej, jak i w świadomości coraz to nowych pokoleń.
|
